Verslag 2002

De voorbereiding dit jaar ging voorspoedig. Leuke tochten waarbij we weinig slecht weer te verduren hebben gekregen. Na een aantal RS80 tochten stond de Bloesemtocht in Geldermalsen op het programma. Op een korte koude regenbui na prima wandelweer en een perfecte trainingstocht. Verder stond dit jaar de 2daagse van Diekirch, onze tweede buitenlandse IML-tocht, op de lijst. Een prima keuze al hadden we bij aanvang wel wat schrik in de benen. Omdat de training tot op dat moment erg goed verlopen was pasten we de te lopen afstand aan. Dus in plaats van 20 km 40 km per dag. Uiteindelijk was dat geen verkeerde keuze, maar we hebben onze grenzen hiermee wel verlegd. Door de langere afstand (43 respectievelijk 42 km) en de forse hellingen en afdalingen was het wel een zware tocht. De mooie vergezichten, het goede wandelweer en het leuke reisgezelschap maakten het tot een van de mooiste tochten. Wij hopen hem bij leven en welzijn volgend jaar te lopen. Met de tweedaagse van Amersfoort, die wij voor de zevende keer liepen, werd de training voor Nijmegen afgesloten. Een totaaloverzicht treft u in deze tabel aan. Vervolgens gingen zoals de voorgaande jaren weer naar Apeldoorn. Dinsdag een schitterende wandeldag. Alleen wat drukkend warm. Woensdag begon al snel met regen en het hield niet meer op voor 17:00 uur. Wij zijn gelukkig heel wat gewend geraakt met Nijmegen vorig jaar, dus veel kon het ons niet deren. Donderdag was het droog en liepen we een totaal andere route dan andere jaren. O.a. door Berg en Bos. Hier had de organisatie een fuik gezet voor de “zwart lopers”. Zonder toegangskaartje konden zij niet het park door. Het betrof toch nog 48 mensen. Ter plekke konden zij alsnog € 5,= betalen of uitstappen. Ook vrijdag waren er in de route wat veranderingen tegen vorig jaar, maar zeker niet minder mooi. Deze laatste dag  waren we rond 12:30 uur terug. Kortom, een leuke 4daagse die wij voor de zesde keer volbracht hebben.

Nijmegen en ons kroontje.
Wat een tegenstellingen tegen vorig jaar wat het weer betreft. Vorig jaar bijna steeds regen, dit jaar 4 stalende dagen. Het was met een gemiddelde temperatuur van ± 23° C voor alle wandelaars goed te doen.
Voor ons was het dit jaar “een eitje”. Dit hadden we vooral te danken aan het tijdig starten. De eerste knippers begonnen al om 5:30 uur. Dit gaf zoveel lucht bij het vertrek, dat iedereen meteen zijn eigen tempo redelijk op kon pakken. Geen grote opstoppingen dus, zolang je redelijk in de kop liep. Wij hebben begrepen dat het nog steeds erg druk was. Vooral als alle afstanden gelijk door dorpen trokken, zoals in Wijchen. In Cuijck was de opstap en oversteek via de baileybrug door de drukte schijnbaar niet erg gemakkelijk na 11:30 uur. Wij hebben wel even stil gestaan naar de brug toe, maar we konden toch vrij vlot 'oversteken'. Door de vele toeschouwers die de (vermoeide) wandelaars voor de voeten liepen trad dan ook nu en dan wat irritatie op bij beide partijen.
Het was ook nu weer onvoorstelbaar dat er zoveel mensen “apies” komen kijken. Voor ons als lopers zijn het enthousiasme en een pittig stukje muziek heel erg belangrijk. De toeschouwers die de moed opbrengen om de laatste (vaak meest vermoeide of geblesseerde) wandelaars met aanmoedigingen en applaus naar de eindstreep te helpen vinden wij erg bewonderenswaardig. Als er dan ook nog wat oppeppende wandelmuziek klinkt krijgen ze als het ware weer even vleugeltjes.
Wij haalden ons zesde kruisje, met kroontje, dit jaar “met gemak”. Wij waren telkens vroeg binnen en konden daardoor ook nog genieten van de gezelligheid bij de Wedren.
Bij leven en welzijn zijn wij er volgend jaar weer bij!