Training 2013

De 4daagse zit er weer op. Wij hebben ons 15e en 16e kruisje binnen. De voorbereiding ging redelijk probleemloos. Mieke was dan wel in Gouda bij de Paaswandeltocht gevallen maar had daar eigenlijk geen last meer van. Toen we de 2daagse van Amersfoort gelopen hadden wisten we het zeker: wij waren klaar voor Nijmegen. Wij hebben daarna dan ook geen wandeltocht meer gelopen. Het is gebleven bij een individuele fietstocht en de Laura.
Mieke en Bert (gastgezin) zouden dit jaar niet thuis zijn. Hun vakantie viel erg ongunstig ten opzichte van de 4daagse. Maar dat was voor hen geen reden om hun huis niet aan ons ter beschikking te stellen. Dat het daar uiteindelijk niet van is gekomen had te maken met de fysieke problemen van Bert. Hij sukkelt al een hele tijd met zijn knie en daardoor ging de door hen gewenste vakantie richting Corsica niet door. Erg naar voor Mieke en Bert, maar eigenlijk wel weer mooi voor ons. Wij konden daardoor weer genieten van hun uitmuntende gastvrijheid.
De weervoorspellingen waren erg goed. Droog en warm weer. Niet zo warm als in 2006, maar toch was de eerste dag behoorlijk warm. Waarschijnlijk was het ook een gewenningsdag. Wij maakten weer meer dan voldoende gebruik van de watertappunten die overal onderweg te vinden waren. De handdoekjes en petten hebben heel wat water gezien. De tweede dag ging dat in ieder geval beter. De 3de en de 4de dag hadden wij nauwelijks nog last van de warmte. Het is in dit opzicht wel een voor ons gedenkwaardige 4daagse geworden. Van de eerste tot en met de laatste meter hebben we in T-shirt en korte broek gelopen. Ik kan mij niet herinneren dat we dat al eens eerder meegemaakt hebben.
De eerste dag troffen we na een uur Frans van de Berg al aan. Het is toch frappant dat je tussen meer dan 40.000 mensen een bekende op het parkoers ontmoet. Verder zagen we ook onze kapster Corina op de 1e en de 2de dag, maar dat kwam meer doordat we via onze mobieltjes contact hadden.
Vrijdag werd het nog even spannend of ik mijn 16e kruisje wel zonder slag of stoot in ontvangst zou kunnen nemen. Donderdag bij het afmelden vergat de medewerkster op het startbureau mij een knipkaart voor de 4de dag te geven. Toen ik daarom vroeg gaf zij mij abusievelijk een gebruikte knipkaart voor de 3de dag. Een fout van haar, maar ook van mij. Ik had het moeten controleren en dat deed ik niet. Het is ook al een aardige automatische handeling geworden na 18 deelnames. Ik zag deze vergissing vrijdag bij de eerste controle na ongeveer 15 km. Wat nu te doen? In ieder geval kon ik verwijzen naar het scannen aan het eind van de 3de en het begin van de 4de dag. Dat was zonder problemen uitgevoerd. Verder hebben wij een chip op onze schoen waardoor Mylaps op diverse punten registreert dat wij daar gelopen hebben. Dus ook die controles kon ik als bewijs aanvoeren. Ik besloot echter om er in eerste instantie niets van te zeggen en de kaart gewoon af te geven. Verder zou ik de intocht door deze onzekerheid niet laten bederven. Bij het startbureau aangekomen gaf ik volgens plan de knipkaart, werd gescand en kreeg direct mijn 16e kruisje. Zo zie je maar dat overal foutjes gemaakt worden en dat je je niet onnodig zorgen moet maken.
De rug van Mieke deed het dit jaar ook bijzonder goed. Vrijdag hing haar linkerschouder wel weer wat naar beneden, maar daar had ze totaal geen last van. Ze had wel last van een onwillige hamstring in haar rechterbeen, dat bezorgde haar de helft van de 4e dag aardig wat last en waarschijnlijk ontstond daardoor ook de scheefstand.