Pelgrimspad deel 2
Na meer dan een jaar niet op het Pelgrimspad te hebben gewandeld pakken we de draad op 13 augustus 2016 weer op. Onze dochter Debby biedt aan ons naar Vlist te brengen een aanbod dat wij natuurlijk graag aannemen.
Rond 10:30 zijn wij bij de Vlisterstee aan de West-Vlisterdijk in Vlist. Even het brugje over en we zijn weer op de route oftewel de Oost-Vlisterdijk. Vrij snel gaan we links af het Bonrepas pad. Dit is zo mogelijk nog een mooier pad. Het is voor ons niet onbekend, omdat deze route ook in het Floris-V-pad is opgenomen. Evenals in 2011 gebruiken we het terrasje bij café De Blaauwe Duif voor 
koffie met appelgebak.Met het veer varen we de Lek over. Omdat we de Tiendweg al een paar keer gelopen hebben kiezen we er voor om hier van de route af te wijken. Op de kaart lijkt de weg via het Schoonhovense Veer leuker. Wij verwachten een dijk met wandelpad en vooral zicht op de Lek. Het tegendeel is echter waar. We lopen op een dijkweg met redelijk wat gemotoriseerd verkeer en geen uitzicht op de Lek. Tja. De ene keer gok je goed, de volgende keer fout.
Na deze vervelende dijkweg en de ons uit het Floris-V-pad bekende grasdijk komen we aan in Groot Ammers. Bij eetcafé 'Dikke Maatjes', wat al enige tijd gewijzigd is in Het Posthuijs, eten we een kop heerlijke tomatensoep.
Na Groot Ammers gaat de route door via de Molenkade. Dit fietspad doet zijn naam eer aan. We lopen langs 4 mooie molens. 
Jammer dat het riet erg hoog staat daardoor hebben we geen zicht op de Ammerssche Boezem. Iets wat ons verderop nog eens parten speelt.
Na enige tijd slaan we bij de Ammerse Brug links af een graspad op. De kaart leert ons dat dit pad maar liefst 4 km lang is. En het loopt voor geen meter. Al vrij snel halen we een echtpaar in dat net zo veel moeite met dit pad heeft. Zo niet meer. Uiteindelijk bereiken we na een uur het einde van het pad. Op de brug rusten we even uit. Even later komt het echtpaar ook aan en wij maken een praatje. Al vrij snel blijkt dat de moeder van de vrouw geboren is in Vogelwaarde, de geboorsteplaats van Mieke. Een geannimeerd gesprek volgt. Wat is de wereld klein.
Inmiddels heb ik Debby bericht dat wij nog een klein uurtje van Bleskensgraaf zijn. Na een niet zo'n fraaie weg komen we daar inderdaad na een klein uurtje aan en treffen Debby daar. Samen rijden we voldaan weer naar huis.
7 september 2016 rijden we met de auto naar het busstation in Gorinchem. Vandaar nemen wij bus 75 naar Bleskensgraaf waar onze vorige etappe is geëindigd.
Mooi op tijd rijdt bus 75 voor. Het apparaat om de ov-chipkaart mee te scannen weigert echter alle dienst. Voor de chauffeur geen enkel probleem. ‘Ga maar zitten’.
Via een mooi afwisselend landschap rijden we via allerlei kleine dorpjes naar Bleskensgraaf. Omdat wij de vorige keer aan de andere kant van het water gestopt zijn is het even moeilijk om vanuit de bus de precieze plaats te bepalen waar we ‘aan de overkant’ verder moeten met de wandeling. Met hulp van de welbespraakte jonge buschauffeur vinden we toch het vermelde boogbruggetje uit de routebeschrijving en we mogen daar van hem uitstappen.
We lopen langs de Giessendamse Binnenvliet via weilanden naar de Giessendamse Tiendweg. Omdat wij de nordic-stokken vergeten zijn schrikken we in eerste instantie van dit grasland. Mede vanwege onze slechte ervaringen tijdens de vorige route na de Ammerse Brug. Ondertussen is het gras gemaaid en opgehaald dus hier wandelen is geen probleem.
Wij missen wel lang een terrasje of cafeetje om even te zitten en wat te drinken. Zelfs bankjes waren op de hele route op één hand te tellen. Een meevaller was dan dat achter museum De Koperen Knop in Hardinxveld-Giessendam sinds 2016 een theetuin aanwezig is. De tuin is niet altijd open. Maar wij hadden
mazzel. De koffie, want die schenken zij ook, smaakte heerlijk en de benen krijgen even rust.
Daarna lopen wij door de wijk ‘De Verloren Hoek’. Om niet verloren te raken had men hier, ter gelegenheid van een feestweek, uitstallingen gemaakt met het thema ‘TV-reclame’. Het deed ons erg denken aan Linden waar tijdens de 4daagse de 
40 km de lopers ook elk jaar worden verrast met leuke uitstallingen.
Via een (ook weer goed te bewandelen) grasdijk lopen we uiteindelijk Gorinchem binnen. Deze dijk is de thuisbasis van schapen en vooral ganzen. Die laten nogal het een en ander achter. Het is dan ook een hele tour om zonder al te veel ongerechtigheden onder onze schoenen het eindpunt van onze tocht te bereiken.
Op de markt in Gorinchem genieten van een welverdiend pilsje en een ijsje, waarna we voldaan weer huiswaarts keren.
28 september rijden we richting Aalst (Noord-Brabant), het beoogde eindpunt van onze wandeling, daar gaan we onze fietsen op een veilige plaats neerzetten. Die plek hebben we met zorg gekozen en leverde nieuwschierige blikken van omwonenden op. Achter een heg, een beetje uit het zicht, vinden we die geschikte plaats. Vervolgens met de auto naar het beginpunt van onze wandeling, Woudrichem.
We parkeren de auto aan de Waterpoort, de aanlegsteiger van het veer naar Gorinchem.
Omdat we ondertussen aardig trek in koffie (met appelgebak) hebben zoeken we een plaatsje op het terras bij IJs & Spijssalon Baks. Het bevalt ons daar zo goed dat we het terras in gedachte houden voor de terugkomst in Woudrichem.
Voldoende gelaafd beginnen we onze wandeling richting Afgedamde Maas. Deze rivier zullen we de komende uren veelvuldig zien.
Via mooie wandel- en fietspaden lopen we richting Rijswijk, Giessen en Brakel. Alhoewel er een stevige wind staat genieten we van mooi zonnig wandelweer. In Brakel vinden we een bankje (het was het eerste bankje wat wij tegen kwamen) waar we onze meegebrachte boterhammen opeten.
Na Brakel verlaten we de Afgedamde Maas en lopen in zuidelijke richting naar Aalst. Daar vinden we 
onze fietsen weer terug. Alhoewel we ons daar geen zorgen over hebben gemaakt is het toch altijd weer een opluchting om ze weer te zien. Een overbuurman groet ons begrijpend.
Vervolgens weer de weg terug naar Woudrichem vinden. Thuis hebben we uitgezocht dat we naar knooppunt 19 moeten fietsen. Maar wat wij ook zagen, geen enkel knooppuntbordje. Dus evenmin bordjes naar knooppunnt 19.
Uitgaand van ons richtingsgevoel fietsen we in noordelijke richting, omdat we dan ooit de Waal of de Afgedamde Maas tegen moeten komen. En dat gebeurt ook, in Zuilichem. Daar gaan we links af richting Woudrichem. Al vrij snel vinden we een fietsknooppuntbord en kunnen vanaf daar de route naar Woudrichem uitstippelen.
Het is wel vervelend dat de (tegen)wind intussen nog wat is aangewakkerd. Na een flink stuk, tegen de wind in fietsen, komen we bij Slot Loevestein waar we met het voetveertje naar Woudrichem over varen.
Op het terras bij IJs & Spijssalon Baks genieten we vervolgens van een heerlijke ijsje waarna we de fietsen op de drager zetten en tevreden naar huis rijden.