De wandelschoenen hadden na de 4daagse van Nijmegen al weer ruim 4 weken stil gestaan. Alle reden dus om ze weer uit de berging te halen en een stuk van het Grote Rivierenpad te gaan lopen.
Met de auto zijn we naar Schoonhoven gereden, het eindpunt van onze wandeling. Vrij eenvoudig vonden we in de haven een mooie parkeerplaats. Ook de busrit naar De Loet verliep probleemloos, wat in een schril contrast stond met de laatste keer dat wij van het OV gebruik gemaakt hebben.
Na een lekker kopje koffie met appelgebak begonnen we rond 11 uur met de wandeling.
Het eerste gedeelte liep door het Loetbos, een schitterend recreatiegebied langs het veenriviertje De Loet. Jammer dat de markeringen bijna allemaal verdwenen waren. Maar omdat we de richting van onze wandeling goed in de gaten konden houden vanwege de verderop aanwezige provinciale weg en de 'honden-uitlaat-service' die ook die kant op liep, leverde het lopen naar de Zuidbroekse Molen verder geen problemen op.
Via Zuidbroek liepen we door richting Benedenberg. Bij een boerderij liep de route over het erf naar de achter de landerijen gelegen tiendweg. Klasse dat men de wandelaar over zijn erf laat lopen! De tiendweg verkeert trouwens nog steeds in de originele staat. Over deze tiendweg liepen we verder naar Bergambacht waar we bij 'De Echte Bakker' een eenvoudige lunch hebben gebruikt. Kort nadat we de wandeling weer hadden opgepakt werden we aangesproken door een heer in kostuum. Hij verontschuldigt zich eerst voor zijn nieuwsgierigheid. Het was hem namelijk opgevallen dat er meer wandelaars regelmatig door het dorp wandelden en hij vroeg zich af waar die mensen nou eigenlijk naar toe liepen. Wij hebben hem helemaal bij kunnen praten.
Bij Ammerstol kwamen we bij de Lek waar men druk bezig is met het op hoogte brengen van de Lekdijk. Nadeel daarvan is dat de weg bovenop de dijk niet geasfalteerd is. Voordeel was echter dat je nu vrij kunt wandelen en genieten van het uitzicht. In de verte was Schoonhoven al te zien en op de rivieren voeren de binnenschepen af en aan. Een schitterend stukje Nederland.
Rond 15:00 uur kwamen we in Schoonhoven aan en genoten nog even na, op het terras bij Restaurant Lekzicht onder het genot van een pilsje en een portie kaas.
Bekijk de route.

Al geruime tijd hadden we een los-vaste afspraak met Marjan en Wijnand om samen een gedeelte van het Grote Rivierenpad te lopen. Ook bij het Pieterpad en bij het Floris V-pad hadden we samen een etappe gelopen. We spraken af elkaar op maandag 26 augustus 2013 om 9:00 uur bij het pannenkoekenrestaurant de Duivelsberg te treffen. Na de wandelschoenen aangetrokken te hebben was het zaak om het juiste pad naar beneden te vinden richting bushalte in Beek. Dat pad was snel gevonden en na een klein half uurtje wachten zaten we in bus 58 richting Kleve.
Daar aangekomen hebben we eerst een gelegenheid gezocht waar we koffie en een heerlijke koek konden scoren. Dat bleek daar geen enkel probleem te zijn. De route was daarna ook snel gevonden en na een paar honderd meter liepen we in een bos richting Reichswald. Dit bos, waar het Pieterpad ook gedeeltelijk door loopt, wordt gekenmerkt door zijn kaarsrechte paden.
Het was even wennen met de markeringen. In plaats van de bekende rood-witte markeringen moesten we nu letten op E8, later E 7 en een op zijn kant staand vierkant. Na een paar uurtjes wandelen en veel kletsen vonden we het tijd voor een hapje en een beetje drinken. Heerlijk op een bankje in Gods mooie natuur.
In Kranenburg 'vonden' we een terrasje waar we, eigenlijk tegen onze principes, gezwicht zijn voor een heerlijk koel biertje. Het weer was er dan ook naar, maar eigenlijk sparen we deze lekkernij altijd op tot het einde van de wandeling. De wandelpaden waren niet altijd even gemakkelijk te bewandelen. Boomstronken en keien kwamen we genoeg tegen. In het bos (in Duitsland) zagen we enorm veel mestkevers. Nederland is geen best land voor deze kevers, want volgens mij hebben we er na de grens niet één meer gezien. Voor Wijnand en Marjan was het natuurlijk wel een hele pittige tocht. Wandelen is niet de favoriete bezigheid van Wijnand ("ik loop alleen vanwege de gezelligheid mee") en ze hadden zondag 60 km gefietst en die zaten ook nog in de benen.
Na een schitterende dag wandelen eindigde de wandeling dus in pannenkoekenrestaurant de Duivelsberg waar we de hongerige magen verwenden met een heerlijke pannenkoek. Die hadden we alle 4 verdiend op deze mooie dag. Het was dan ook weer een dag met een gouden randje.
Bekijk de route.

De weersvoorspellingen voor de volgende dag waren minstens zo goed als voor maandag. Dus kozen we voor nog een wandeling in plaats van de sauna, die wij bij slecht weer zouden bezoeken. Dus reden we nu zonder Marjan en Wijnand weer naar pannenkoekenrestaurant de Duivelsberg, parkeerden daar de auto en liepen de berg af naar de bushalte in Beek. We namen nu de bus richting Nijmegen. Met deze bus hadden we wat oponthoud. We hadden 'alle' stoplichten tegen, plus dat een dame op leeftijd instapte die eerst haar tas, haar jas en nog zo het een en ander allemaal goed moest schikken voor ze ging zitten. De buschauffeuse reed pas verder toen de dame in kwestie zat, dit ter voorkoming van een val. Wij kwamen dus aan de late kant bij het station in Nijmegen aan. Op het perron zagen we nog net onze aansluitende trein de Waalbrug oprijden. Daarom nood gedwongen een trein later richting Elst genomen en vandaar met een (tijdelijk ingezet) busje naar de Stenenkamerstraat in Herveld.
Om 11 uur konden we dan eindelijk met onze wandeling richting Nijmegen beginnen.
De route liep eerst naar Slijk-Ewijk waar we de Waaldijk opliepen. Op deze dijk hadden we een mooi uitzicht op de rivier waarop de schepen af en aan voeren.
Bij Oosterhout verlieten we de dijk en liepen Oosterhout in. Intussen was het tijd voor het nuttigen van de meegebrachte lunch. Oosterhout kennen we van de 4daagse. Maar de route was totaal verschillend. Via een paar straten en een parkje liepen we naar een bos wat aan de Oosterhoutse dijk grenst. De markeringen in het bos waren maar deels aanwezig. Het was dus veel zoeken en richting houden ten opzichte van de dijk, waarvan we wisten dat we ergens deze dijk op zouden lopen.
Eenmaal op deze dijk hebben we de nieuwe brug bewonderd en hebben ons ogen uitgekeken naar alle activiteiten in de uiterwaarden. De 4daagse ligt nog maar een week of 6 achter ons maar wat wij daar te zien kregen was werkelijk ongelooflijk. Overal stonden kranen en reden grote vrachtauto's met grond af en aan Dit tafereel voltrok zich tot aan de spoorbrug.
Daar waar wij tijdens de 4daagse doorlopen naar de Waalbrug ging de route nu over de enige jaren geleden aangelegde voet- fietsbrug die tegen de spoorbrug is 'aangeplakt'.
Aan de overkant liepen we via de Waalkade het oude gedeelte van Nijmegen in. We hebben nu al 18 keer de 4daagse gelopen, maar dit gedeelte van Nijmegen hadden we nog nooit gezien. Erg mooi. Via veel trappen en doorsteekjes kwamen we op mooie oude stukjes van Nijmegen. Op een terrasje bij Plaats 1 hebben we wat gedronken. We waren ondertussen behoorlijk verhit en dat zorgde ervoor dat de serveerster ons spontaan een karaf water met ijsklontjes bracht. Daarmee hebben we lekker onze bijna lege bidons gevuld. Vervolgens weer verder gelopen langs het Valkenhof en hotel Belvoir richting Ubbergen. Net voorbij het hotel kregen wij een prachtig zicht op de mooie Ooijpolder.
Het slot van de wandeling was erg pittig. Via een heleboel steile hellingen en bostrappen, die we de ene keer op en dan weer af moesten, liepen we naar pannenkoekenrestaurant de Duivelsberg waar we moe maar voldaan om 17:00 uur aan kwamen. Over de laatste 7 kilometer deden we door de zwaarte zowat 2 uur. Een heerlijk ijsje sloot deze perfecte dag af.
s Avonds in het hotel, De Gelderse Poort, hebben we gekeken naar de nog resterende gedeelte van het wandelpad tot Geldermalsen en ons gerealiseerd dat dat gedeelte tussen Geldermalsen en Hertveld voor twee dagen wel erg lang was. We namen dan ook maar het besluit om onze laatste dag te besteden aan een korte wandeling.
Bekijk de route.

Dus gingen wij woensdag 28 augustus richting Herveld-Noord waar we de auto parkeerden in de Planetenstraat. Vervolgens namen we bus 35 naar het station Zetten. Een kort stukje, maar toch te ver om te gaan lopen. Daar aangekomen bleek dat Arriva richting Elst een halfuur dienst heeft en richting Tiel, die wij moesten hebben, een uurdienst. Eigenaardig. En het duurde nog ruim drie kwartier voordat de trein er zou zijn. We lieten vele scenario's de revue passeren hoe we dat 'probleempje' zouden kunnen oplossen. Wachten of binnendoor naar ons eigenlijke startpunt wandelen? We begonnen met het laatste, maar na 500 meter op een saaie weg gelopen te hebben besloten we dit niet te doen en gingen we terug naar het station. We konden ook de route in tegenovergestelde richting lopen, dus naar station Dodewaard toe en dan met de trein terug naar Zetten? Nou nee. Toch maar niet. Toen bleef er niets anders over dan te wachten tot de trein kwam en het ritje van 3 minuten, want daar praten we over, toch maar met de trein te doen. Na wat zoekwerk bij station Hemmen-Doodewaard vonden we toch de aansluiting op ons pad weer. Met gezwinde spoed liepen we langs het spoor over een half verhard pad. Aan beide kanten omgeven door riet en mais. Via een boerenerf liepen we en een mooi park liepen we naar Zetten. We aten in het zonnetje op het marktplein na ons voorafje van een Vietnamese loempia onze bolletjes op. En gingen weer verkwikt op pad naar ons einddoel in Herveld, onze auto.
Langs de weg naar Herveld werden op diverse plaatsen onder andere pruimen aangeboden. Per slot van rekening liepen we in de Betuwe. Één stalletje viel op omdat hier niet alleen pruimen maar ook vogelkastjes, buitenthermometers, kaarten en nog veel meer aangeboden werd. We kochten er één kilo pruimen. Omdat we erg genoten van alles wat we daar te zien kregen en dus alles aan alle kanten bekeken, kwam de vrouw des huizes aanlopen of we het allemaal wel konden vinden. Of dit hulpvaardigheid of argwaan was is ons niet duidelijk geworden. Het kon allebei.
Onderweg genoten we weer van de mooie uitzichten en het prachtige weer. Om 14:00 uur waren we weer bij de auto, deze de wandelschoenen uit en reden voldaan naar huis.
Bekijk de route.