Pelgrimspad deel 1.
De winterslaap is voorbij. De eerste lentebodes dienen zich al aan. Alle reden om de wandelschoenen weer uit het vet te halen en te gaan wandelen. Het Pelgrimspad lag al enige tijd op ons te wachten. Dus gingen we met de trein richting Amsterdam.
De route door de stad is een flinke puzzel. Markeringen zien wij in het geheel niet. Of ze zijn er niet of wij zien ze niet omdat we alle aandacht nodig hebben om via de straatnaamborden de route te vinden. Tussendoor nemen wij nog wel even tijd om een kopje koffie te drinken bij café de Balie.
Via het Vondelpark lopen wij vrij eenvoudig richting bosbaan en het Amsterdamse Bos. In het voorjaar moet dit vast een hele mooie route zijn. Nu valt dit wat tegen omdat het weer niet is zoals de meteorologen ons hadden beloofd en de bomen
en planten nog in de winterstand staan. Alleen de sneeuwklokjes en krokussen laten zich uitbundig zien.
Bij de Menagerie in het Amsterdamse Bos lunchen wij. Ondertussen kunnen wij genieten van de paardrijlessen van een paar meisjes.
Bij Schiphol Oost lopen wij over de Mr. Jac Takkade. Wij herinneren ons deze kade van de Laura van twee jaar geleden. Toen fietsten wij hier met een forse tegenwind en regen. Nu lopen wij hier met eenzelfde wind. Alleen de regen is er nu gelukkig niet.
Rond half 5 komen we bij de (geplande) bushalte aan de Machineweg in Aalsmeer aan. Tot onze teleurstelling rijdt de bus niet zoals ov9292 ons heeft aangegeven, om het kwartier, maar om het half uur. Dit wordt een kouwelijk half uurtje. Maar als de bus uiteindelijk komt is het leed snel geleden en zijn wij in 10 minuutjes bij de Jozefschool. Van daaruit kunnen wij met onze dochter Debby mee naar huis rijden.
Bekijk de route.
Op 13 mei 2015 liepen wij de 2de etappe. Met dochter Debby reden wij 's morgens mee naar Aalsmeer. Daar met bus 171 naar de Machineweg, waar we op 6 maart met de 1ste etappe waren gestopt.
Het oppakken van de route was geen enkel probleem. Al vrij snel liepen wij richting Aalsmeer.
In Aalsmeer zagen wij nabij de watertoren 3 dames de route oppakken. Later zou blijken dat wij deze dames uit Amersfoort op deze dag regelmatig zouden zien en spreken.
Via de Vuurlijn liepen we naar De Kwakel. Via een voor ons onbekend grindpaadje vanaf het fort kwamen we op de Drechtdijk om vervolgens het Jaagpad op te gaan. Omdat het ondertussen tijd was voor een boterham zijn wij op het eerst volgend bankje gaan zitten.
De route liep verder via de Tolhuissluis en Bilderdam naar Nieuwveen. Voor ons bekende wegen. Eveneens goed bekend is de Sfeerstal waar we geluncht hebben. Omdat het mooi weer was en het lopen ons goed af ging zijn we tijdens de lunch gaan overwegen om niet te stoppen in Aarlanderveen maar in Zwammerdam. De busverbinding 
tussen Zwammerdam en Alphen aan den Rijn is echter niet geweldig. Dus nemen wij contact op met onze vriend Peter. Is hij toevallig rond 16:00 uur thuis en in de gelegenheid om ons op te pikken? Omdat het antwoord daarop bevestigend werd besloten we door te lopen.
Na Aarlanderveen ontmoeten wij de 3 dames weer. Samen lopen we langs de Molenviergang, trouwens een prachtig pad dwars door de weilanden, naar Zwammerdam. Op het terras van café-restaurant Gezwam laten wij ons het welverdiende biertje goed smaken en wachten de komst van Peter af.
Twee dagen laten trokken we de wandelschoenen weer aan. Eerst met de bus naar Zwammerdam waar we de route weer oppakken.
Het weer was niet zoals wij dat verwacht en gehoopt hadden. Er blies een aardige wind en de zon liet zich (nog) niet zien. Maar omdat we veelal de wind in de rug hadden viel het eigenlijk ook wel weer mee.
Omdat wij nu in het broedseizoen liepen pasten wij de route bij Zwammerdam en later ook bij Hekendorp aan. En dat was niet voor niets. Regelmatig kwam een grutto dreigend boven ons vliegen omdat hij ons als potentieel gevaar voor zijn nest aanzag. Onterecht natuurlijk, maar maak dat het vogeltje maar eens wijs. Dit zou op de hoofdroute nog veel meer zijn voorgevallen.
Bij het verlaten van de Reeuwijkse Plassen ging de route over de Kippenkade, een voor ons tot nog toe onbekend maar schitterend pad.
In Driebruggen lunchten wij bij slagerij Gelderblom, een slagerij met een klein zitje, koffie en heerlijke broodjes.
Via schitterende paden en dijken liepen wij verder naar Haastrecht waar we een lekker ijsje genomen hebben. Intussen was de zon uitbundig 
gaan schijnen. Ook namen wij in Haastrecht de tijd om onze dochter Debby in te seinen dat wij na een uurtje in Vlist zouden zijn. Wij haalden de afgesproken tijd wel, onze dochter echter niet. Zij kwam een uurtje later aan met de verbazing van de zeer mooie omgeving op haar gezicht. Wij hadden intussen op het terras in de zon bij de Vlisterstee kunnen genieten van de zon en van een heerlijke biertje.