Training 2018

Natuurlijk ga ik ook dit jaar naar Nijmegen. Hieronder zijn mijn trainingstochten te zien. Na de marathon in Leiden heb ik besloten de te lopen afstand in Nijmegen te wijzigen van 40 naar 30 km per dag.
Op dinsdag sta ik dus aan de start voor mijn 21e Nijmeegse 4daagse. Daarbij laat ik de eerste 4daagse die als diplomaloper heb gelopen en de afgelaste 4daagse in 2006 even buiten beschouwing.
Omdat de vertrektijden van de bus wat ongunstig waren voor de vroege start van de 30 km heb ik er voor gekozen vroeg naar Nijmegen te gaan. Aangekomen op de Wedren is er dan voldoende tijd om het toilet te bezoeken en de banaan te eten. Op mijn gemakje wacht ik de late start van de 40 km af en sluit daarna aan in de rij. Ik ben dus snel aan het lopen.
Bij de Dortse is het erg druk. Voor het kraam staat een horde 40 km-lopers. Ik kies er dus maar voor om te gaan zitten, water te drinken en mijn krentenbol te eten.
De volgende rust is de Oase (de rust van het Forum Walkers4walkers) net voor Elst. Daar soep en een koffie gedronken. Op dat moment loop ik al aardig in de drukte. Maar na Elst is dat helemaal voorbij. Richting Bemmel lopen enkel de militairen en de 30 km. En daarvan loop ik in de kop. Bij de KWBN nog even gerust en dan door naar Bemmel, Lent en Nijmegen. Daar wachten Mieke en Ine op mij. Wij drinken gezellig een biertje en wachten op Lester die al vrij snel komt aanlopen.
De 2de dag heb ik de late start. Met een bus later kom ik toch nog mooi op tijd op het Julianaplein aan en ben dus ook snel aan het lopen. Zoals gebruikelijk neem ik de Dortse in het bos waar het nu vrij rustig is. In Alverna zitten de zusters, Ine en Mieke mij al op te wachten. Ik word verwend met thee en een koek. Ik kies voor thee omdat het toch al vrij snel warm wordt.
Bij de markt in Wijchen stropt het even op. Maar verder kan ik redelijk doorlopen. Bij de Oase drink ik een koude cola en eet een pannenkoek. Inmiddels had ik app-contact met Monique die aardig bij mij in de buurt loopt. In Wijchen, waar ik Jan zie, mis ik haar op een haar na. Uiteindelijk treffen wij elkaar bij de KWBN. We wisselen wat ervaringen uit en lopen een half uurtje samen op. Daarna pak ik weer mijn eigen tempo op. Dat lukt mij maar matig omdat ik in de drukte loop en niet de ruimte vind om dat tempo vast te houden. Al met al word ik daar, in combinatie met de warmte, aardig moe van. Bij het binnen lopen van de Hertogstraat stropt het aardig op. Na een paar minuten stil gestaan te hebben kan ik doorlopen. De beleving van Roze Woensdag was duidelijk intensiever dan vorig jaar toen ik daar vroeger was. Op de tribune tref ik Mieke, Ine, Joke, Joop, Laura en Leonie. Wat een ontvangst. We hebben een gezellige tijd samen met de nodige biertjes.
Donderdag weer de vroege start. Net als op dinsdag zorg ik er voor vroeg op het Julianaplein te zijn. Het scannen van de 40-ers verloopt zeer moeizaam. Vandaar dat ik voor de andere (door ons meest gebruikte) startpoort kies. Al vrij snel komt Henk aanlopen. Samen komen we zo het wachten gezellig door. We lopen ook het eerste half uurtje samen op waarna ik mijn eigen tempo oppak. Bij de Dortse is mijn eerste rust.
De volgende rust pak ik bij de Oase waar men nu een broodje worst aanbied. Dat trekt mij niet erg dus laat ik dat maar aan mij voorbij gaan. Daarna kort naar de KWBN die even verderop is.
Inmiddels ben ik al flink gevorderd en bereken ik dat ik wellicht rond 12:15 uur binnen zal zijn. Ik laat dat Mieke weten omdat ik verwacht dat zij het niet leuk zou vinden als zij na mij bij de finish zou zijn. En dat bleek ook zo te zijn. Mieke gaat snel naar de bus en is net op tijd bij de finish. We drinken een paar heerlijke pilsjes met Lester en gaan weer naar Wijchen.
Vrijdag de late start. Bij aankomst op het Julianaplein blijkt het nog niet druk te zijn bij de startpoort. Ik sta dus redelijk vooraan en kan gelijk om 7:30 uur gaan lopen.
Mieke is van plan om naar St. Walrick te fietsen. Zij zal mij laten weten of zij daar een stoel heeft kunnen bemachtigen of niet. En jawel. Een stoel is beschikbaar. Ik sla dus nu de Dortse over en loop gelijk door naar St. Walrick. Mieke haalt koffie en een heerlijk stuk kersenvlaai. Geweldig.
Daarna weer verder. Bij de Oase zwaai ik en bedank ze voor de goede zorgen. Vlakbij is namelijk de KWBN en ik wil Mieke niet te lang laten wachten.
Mieke heeft een plaatsje op de Via Gladiola weten te bemachtigen. Via het huisnummer vinden wij elkaar snel. Ik kan terug zien op een geslaagde 4daagse. Natuurlijk zou ik de 40 km ook nog wel gered hebben. Maar de latere start maakte het voor mij minder lastig. Geen gebrek aan slaap en dus volop van de sfeer genoten.