Rondje Zeeuws Vlaanderen

Op 20 juli 2014 is het precies 200 jaar geleden dat Zijne Koninklijke Hoogheid Willem I het besluit houdende de vereeniging van Staats-Vlaanderen met de provincie van Zeeland ondertekende. In 2014 bestaat Zeeuws-Vlaanderen dus 200 jaar. In het kader daarvan is er in Zeeuws Vlaanderen een wandeltocht uitgezet. Hieronder treft u ons verslag aan.

Tracé 20 Sas van Gent - Philippine

We kiezen voor een korte afstand vanwege de 65ste verjaardag van Mieke en om tijd genoeg te hebben om ons de markeringen eigen te maken. Dat laatste is niet overbodig. We rijden met de auto naar Philippine en met de bus van Philippine naar Sas van Gent waar we de het eerste stempelpost snel vinden. De aansluiting met de route kost ons wel wat moeite. Uiteindelijk lopen we maar terug naar de bushalte en daar vinden we de markeringen van de route.
Onze verwachting is dat we veel over landbouw- / polderwegen zouden lopen. Die zitten ook wel in het traject maar dikwijls lopen we over zandpaadjes en zelfs over particulier terrein. Een mooie en verrassende route. Zeker het Hollandse Gat is een prachtige omgeving.
Bekijk de route.

Tracé 21 Philippine - Hoofdplaat

De bustocht met 2 overstappen tussen Hoofdplaat en Philippine verloopt volgens planning. Aangekomen in Philippine kopen we in de Spar 2 lekkere koeken voor onderweg, fotograferen een mossel (stambeeld) voor kennissen die het mosseldorpje Philippine nog niet kennen en beginnen aan onze wandeling. De route verrast ons net als gisteren enorm. We lopen veel over kleine paadjes, dijken en bospaden.
Halverwege lopen we het Braakman Noord binnen. In onze herinnering was dit gebied allemaal landbouwgrond. Nu heeft de landbouwgrond plaats gemaakt voor een schitterend natuurgebied. Amper een paar honderd meter voorbij de ingang zien we een vosje op het pad. Jammer dat hij ons eerder ziet dat wij hem. Tijd om een foto te maken is er dus niet want de vos kiest snel de bescherming van het hoge gras en de struiken. Op het moment dat we het enorme recreatiegebied verlaten ontmoeten we een enthousiaste (mede- )uitzetter van de tocht. We hebben het aan hem te danken dat de route bij het oversteken van de Provinciale weg nabij de Braakman, goed is aangegeven.
Richting Hoofdplaat lopen we deels langs de zeedijk en deels door de polder. Tot slot van de wandeling halen we onze stempel bij hotel/café 'De vriendschap' en drinken als beloning nog een tapje.
Terugrijdend naar Axel komen we 2x in een ware hoosbui terecht. Tijdens de wandeling is die ons bespaard gebleven.
Bekijk de route.

Tracé 22, 23 en 24 Hoofdplaat - Nieuwvliet-Bad

Onder een dreigende lucht rijden we 's morgens naar Nieuwvliet Bad. Bij camping 't Schorre zetten we de fietsen in het fietsenrek en rijden naar ons vertrekpunt in Hoofdplaat.
Het eerste deel van de route voert langs de Scheldedijk richting Breskens. Er waait een forse wind, maar daar hebben we niet zo veel last van. In Breskens vinden we de stempelpost met enige moeite. Als we iemand de weg vragen krijgen we in het Duits antwoord. Zelfs een meisje dat haar cafetaria aan het openstellen is kan ons niet verder helpen. Uiteindelijk blijken we 'De Dukdalf' al voorbij gelopen te zijn. Het broodje met garnalensalade vergoed alles.
Als we de route weer oppakken zijn we de route ook meteen weer kwijt. Met behulp van het kaartje weten we de hem wel weer op te pakken. Maar de kleine pijltjes zijn niet altijd goed te zien. Dat overkomt ons later in Groede nog een keer.
Bij de stempelpost In Groede hangen nostalgische schoolplaten. Een oude kaart van Zeeland plaatst ons direct dan ook in onze gedachten weer in de schoolbanken. Twee platen met taaloefeningen vinden hun oorsprong duidelijk in België, maar zijn wel leuk.
Na de koffie lopen we een rondje om de kerk, langs het rustieke dorpsplein met zijn muziektent. Ook hier is het in de loop der jaren flink veranderd.
De zon laat zich in het laatste deel van de wandeling niet meer zien. De wind wel. We moeten er af en toe flink tegen in beuken.
Verrassend is het dan wel dat we bij het terugfietsen eigenlijk weinig last hebben van de harde wind. Die is intussen iets gedraaid. Vanaf Breskens worden we bijna naar Hoofdplaat geblazen.
Bij terugkomst in daar drinken we voldaan onze, in de auto achtergelaten, warme thee en rijden daarna weer naar Axel.
Bekijk de route.

Tracé 25, 26, 27 en 28 Nieuwvliet-Bad - Sluis

Wij vertrekken prima op tijd uit Axel richting Sluis. Daar zetten we onze fietsen op de Groote Markt aan de ketting en rijden door naar Nieuwvliet-Bad.
De route pakken we weer op bovenop de duinen waar we tot onze spijt merken dat de wind nog nauwelijks minder is dan gisteren. We houden de truien dus maar aan. Alhoewel het verder droog blijft en de zon zich af en toe laat zien zullen we de truien de hele wandeling nodig hebben.
Lopend naar Cadzand-Bad komen we twee dames tegen die ook met het rondje Zeeuws Vlaanderen, maar dan in tegenovergestelde richting, bezig zijn. Het wordt een geanimeerd gesprek.
In Cadzand raken we de route kwijt. Doordat we een knooppunt missen gaan we in een rondje lopen. Toch leuk om Cadzand zo nog een keer te zien. Door even bij de bakker binnen te gaan om de weg te vragen vinden we café in de Buitenlust snel. Daar blijkt het flink druk te zijn. De wandeltocht vanuit Sluis heeft dit café als rustpost uitgekozen. We zullen dat verderop nog meer meemaken.
In Retranchement zijn we het spoor weer beister. Het is helemaal niet duidelijk hoe we vanaf de stempelpost de route verder moeten oppakken. Een man die grasmaait blijkt Frans te spreken en geeft aan ons niet verder te kunnen helpen Een man die verderop onkruid aan het wieden is kan dat misschien wel. Tenminste hij doet, samen met zijn vrouw, driftige pogingen daartoe. Tot een eenduidige oplossing komt het niet. Wel concluderen we samen dat we ongeveer naar 'die rij bomen' moeten lopen. Dat blijkt uiteindelijk ook de juiste richting te zijn. Ik beloon de hulpvaardige tuinman door nog even terug te lopen en met twee opgestoken duimen aan te geven dat we het juiste pad gevonden hebben.
In Sint Anna Ter Muiden eten we op een bankje onze boterham op. Daarna lopen we de laatste kilometers naar Sluis. Ook in Sluis, waar het zoals gebruikelijk erg druk is, raken we de route kwijt. Maar door even de weg te vragen en het belfort in de gaten houden is het verder geen probleem om de Groote markt te vinden. Een pilsje op het terras in de zon is onze beloning.
Daarna op de fiets (trappend tegen de wind in) naar Nieuwvliet-Bad naar de auto en weer naar Axel.
Bekijk de route.

Tracé 29, 30 en 31 Sluis - Eede

Vandaag hebben we het eenvoudig. Ine en Ko, wonende in Oostburg, hebben ons aangeboden om ons naar Sluis te brengen en vanmiddag weer in Eede op te pikken. Een geweldige service.
Ko brengt ons via een alternatieve route naar Sluis. Op een gegeven moment zet Ko de auto neer, vlakbij de wallen van Sluis. Bij mij borrelt de vraag op hoe we vanaf deze parkeerplaats naar de route moeten lopen. De vraag blijkt moeilijker te zijn dan de oplossing. Amper 10 meter van de auto vinden we namelijk knooppunt 64, het begin van onze wandeling. We lopen samen het begin van de wandeling tot het punt waar de route de wallen verlaat. Ko en Ine lopen de wallen verder af terwijl wij de polder induiken.
Via een mooie route bereiken wij het monument Kruisdijkschans wat recent helemaal gerestaureerd is. Daarna gaat de route naar Middelburg in België. Een mooi kunstwerk van Omer Gilliet, voormalig pastoor in Breskens, trekt daar onze aandacht. Nog meer echter de tekst die bij dit monument hoort.
In de taverne, stempelpost 31, ontmoeten we mensen die ook het rondje aan het lopen zijn. Een geanimeerd gesprek is het gevolg. Zij leggen ons precies uit hoe de bewegwijzering in Belgie wordt geregeld. Daar hebben wij gemak van blijkt later. Het is zo gezellig dat ik Ko moet bellen dat we een half uurtje later in Eede zullen zijn. Die tijdsplanning klopt. We zitten net aan ons welverdiende pilsje als Ko het parkeerterrein oprijdt.
We gaan daarna mee naar Oostburg waar we gezellig oude herinneringen ophalen.
Bekijk de route.

Tracé 1, 2 en 3 Eede - IJzendijke

Vlot reizen we met de auto naar IJzendijke en vervolgens met de bus naar Eede. De chauffeur is zo vriendelijk om bij de Rijksweg te stoppen zodat we redelijk snel op de route zijn. Maar eerst bekijken we het monument ter nagedachtenis van de terugkomst in 1944 van koningin Wilhelmina in Nederland. Zo 'vieren' wij op onze eigen manier 5 mei, bevrijdingsdag.
De route gaat weer via mooie paadjes richting St. Kruis. Bij deel 3: kpp 66 naar kpp 48 kunnen we voor een alternatieve route kiezen. Als we geweten hadden wat we nu weten, hadden we zeker de alternatieve route genomen. We moeten nu via een stuk of 7 overstapjes van de ene wei naar de andere klimmen. Daarbij blijkt dat de hoogte afstelling van de overstapjes niet altijd even hoog (lees: laag) is. Er zijn er een paar bij waarbij wat extra klimwerk nodig is om de prikkeldraad te vermijden. Daarnaast blijkt duidelijk dat de grazende schapen, koeien en paarden niet op onze komst gerekend hebben.
Volgens de routebeschrijving is de eerste stempelpost op dinsdag gesloten maar dit blijkt soms ook op maandag dicht te zijn. We gaan op het terras zitten, noteren het controlenummer en eten onze boterhammen op.
Van St. Kruis gaat de route naar camping De Bonte Hoeve. Al hebben we 8 jaar in deze omgeving gewoond, alle paadjes en wegen zijn voor ons totaal onbekend.
De stempelpost bij de camping is ook gesloten. In de routebeschrijving is aangegeven dat het afhankelijk is van het campingbezoek. Maar als wij voor de deur staan gaat die toch spontaan open. De eigenaresse van de camping blijkt een fanatieke Nijmeegse vierdaagse fan te zijn en is door haar man op onze komst geattendeerd. Ze heeft de stempel al in haar hand. Na een kort praatje en wat eten en drinken gaan we weer verder.
Het tracé naar IJzendijke is lang (10 km) en loopt veel over onverharde paden. Op zo'n 4 km van IJzendijke gaat de route dwars door een grote bloemenwei. Wij kunnen er geen pad vinden, waarschijnlijk omdat de groene bordjes met de gele pijlen niet te zien zijn in het kleurige bloemenveld. Met enige schroom lopen we een eind het veld op. Ongeveer halverwege zien we een paadje van geknakte bloemen die er op wijzen dat anderen ons voor zijn gegaan. Die hebben blijkbaar dezelfde schroom ervaren als wij en zijn de omheining van prikkeldraad over geklommen en zijn verder via de daarnaast gelegen weg gelopen. Dat doen wij dan ook maar. Nadeel daarvan is wel dat we de gemarkeerde route nu helemaal kwijt zijn. Ruim een kilometer verder komen we langs een bos en gaan dat op ons richtingsgevoel in. En dat richtingsgevoel laat ons niet in de steek. Gelukkig vinden al we snel weer een knooppunt. Via de route bereiken we toch nog vlot IJzendijke. Ook deze stempelpost is dicht. Dus we noteren het nummer en zoeken een terrasje voor een welverdiend biertje en versnapering.
We hebben nu 6 dagen achter elkaar gelopen. Tijd om even een paar dagen wat anders te doen.
Bekijk de route.

Tracé 4 en 5 IJzendijke - Hoek

De weersverwachting is niet geweldig. We moeten rekenen op regen. Vooral na de middag. Vandaar dat we in IJzendijke van de route af zullen wijken. In plaats van op de Markt de route te vervolgen richting knooppunt 26 kiezen wij er voor om rechtstreeks naar knooppunt 57 te lopen. We missen dan wel het ongetwijfeld mooie stuk ten noorden van IJzendijke. Maar onze route wordt hierdoor 3 km waardoor we minder last zullen hebben van de regen na de middag.
We parkeren de auto in Hoek en rijden met de bus naar IJzendijke. In iets meer dan 10 minuten staan we in IJzendijke. Knooppunt 57 vinden we gemakkelijk en we lopen IJzendijke uit.
Al vrij snel voelen we af en toe een druppel vallen. Een boer die zijn land aan het inspecteren is noemt het 'dunne druppels'. Als we snel lopen merken we er niets van.
Bij bakkerij Risseeuw in Biervliet halen we onze 17e stempel. We drinken er een heerlijk bakje koffie en verwennen onszelf met een warm worstenbroodje.
Voordat we de route verder oppakken fotograferen we natuurlijk het standbeeld van Willem Beukelszoon, de uitvinder van het haring kaken.
De droge periodes tussen de buitjes worden steeds korter. En als we dan in het Natuur- en recreatiegebied Braakman Noord en nabij Dow Chemical nog door hoog nat gras moeten lopen worden we toch flink nat. Gelukkig valt de temperatuur mee. Rond 14:15 uur komen we bij de stempelpost in Hoek aan. Gelukkig blijkt die, in afwijking van de vermelding op de routebeschrijving, open te zijn. Een warme bak koffie brengt ons weer op temperatuur. Snel de auto in en naar Axel. Toch zijn we tevreden dat we niet thuis zijn blijven zitten maar de route in z'n geheel hebben gelopen.
Bekijk de route.

Tracé 6, 7 en 8 Hoek - Kamperhoek

Wat moet je nu met het weerbericht aan. Gisteravond gekeken naar het Nederlandse en het Belgische weerbericht. Beiden geven aan dat het een natte tot zeer natte dag wordt. We moeten rekenen op forse buien met een kans op onweer en hagel. Vooral in de (na)middag.
We besluiten om niet te gaan wandelen. 's Morgens toch nog maar een keer naar de buienradar kijken. En....geen wolk te zien. We besluiten de gok te wagen. Per slot van rekening kunnen we in Terneuzen nog de bus naar Hoek terug pakken en de wandeling afbreken. Om de kans op slecht weer zo klein mogelijk te maken vertrekken we erg vroeg richting Hoek. Voor we de auto in stappen kijken we nog even naar de zonnebrillen. Die zullen we maar thuis laten. Hoe anders kan het lopen. We krijgen geen spat regen en lopen regelmatig in de zon. We missen de zonnebrillen dus wel!
Er staat wel er een hele straffe wind. Maar van slecht weer is totaal geen sprake.
In Terneuzen is de stempelpost natuurlijk op dit vroege tijdstip nog niet open. Evenmin trouwens de stempelpost in de Griete. Daar hebben ze echter het overdekte terras toegankelijk gehouden. We kunnen dus heerlijk uit de wind, onze boterhammen opeten.
In de buurt van de Kampensedijk bedanken we de onbekende die het pad dat wij moeten volgen, onder aan de dijk, gemaaid heeft. Als dat niet gebeurd zou zijn liepen we tot onze oksels door het fluitenkruid en de brandnetels. Dat zou geen prettige ervaring geweest zijn.
Het vinden van natuurkampeerterrein de Kamperhoek is lastiger. Hij ligt een halve kilometer van de route af. Nadat we het aan een langsrijdende boer hebben gevraagd komen we er toch nog terecht. Hier krijgen we onze 21e stempel en drinken we een heerlijk streekbiertje. Al vrij snel komt zus Betsie aan om ons naar een bushalte in Kloosterzande te brengen. Vanaf daar rijden we met de bus naar Hoek, waar onze auto staat.
Dit was weer een leuke wandeldag met een verrassende route en nog verrassender: goed wandelweer.
Bekijk de route.

Tracé 18 en 19 Overslag - Sas van Gent

We hebben het plan om te gaan lopen van De kamperhoek naar de Emmahaven. Onze taxi, Lia, staat zelfs al in de startblokken. Maar het regent flink en de buitenradar voorspelt voor de komende uren hetzelfde beeld. Genoeg reden om de plannen bij te stellen.
Wij kijken naar een korter tracé omdat de verwachting is dat in de middag het weer zal verbeteren. Ons oog valt op het tracé 18 en 19 omdat het slechts 13 km is en omdat het met het openbaar vervoer (bus 13) goed te regelen is. Daarnaast is het aansluitende tracé 17 nog goed bij de andere tracé's te voegen. Rond het middaguur is het droog en laat de buienradar zien dat dat in de komende uren zo blijft. Dus op naar Sas van Gent.
Aangekomen in Overslag is het eerst zoeken naar de route.
Die vinden we snel. Ook café t'Hoeksken vinden is geen probleem. Zoals het routeboek aan geeft is dit café dicht. Jammer dat we nergens de code ontdekken. Wellicht staat die ergens achter de rolluiken. Maar ja. Die zijn ook dicht. Vanavond geven we het door aan de organisatie.
Via een mooie route wandelen we richting Westdorpe/Sas van Gent. Vooral de Canisvlietse Kreek is schitterend. Even dreigt het te gaan regenen. Wij trekken snel de poncho's aan. Maar als we die aan hebben kunnen ze eigenlijk al weer uit.
Weer een mooie wandeldag.
Bekijk de route.ekijk de route.

Tracé 9, 10, 11 en 12 Kamperhoek - Emmadorp

De weersverwachtingen zien er weer beroerd uit. Diverse donkerblauwe wolken komen op de buienradar Zeeuws Vlaanderen binnen drijven. Mede omdat onze 'chauffeur van dienst' Lia onverwachts nog een uurtje op de kleinkinderen moet passen stellen we ons vertrek even uit. We spreken af elkaar om 10:00 uur in Emmadorp te treffen. Dat gaan we ook halen ware het niet dat men het plan heeft opgevat om voor Emmadorp een forse gasleiding aan te leggen. Wij hebben dus te maken met wegafsluitingen. Lia, plaatselijk erg goed bekend, heeft deze afsluitingen al omzeild en belt ons op vanuit Emmadorp. Zij kan ons door de namen van de wegen te noemen prachtig naar Emmadorp toe praten. Vandaag hebben we meer aan 'LiaLia' dan aan 'TomTom'. Door deze vertraging dreigt Lia te laat in Terneuzen te komen. 2 Kilometer voor Kampen zet ze ons af en rijdt snel door naar haar werk. Wij lopen onder een dreigende lucht en een stevige wind naar de route.
Al vlug is het nodig om de poncho's aan te doen. Later wordt dat erg noodzakelijk. Een forse regenbui is ons deel. Als wij in Kloosterzande zijn is de bui voorbij en kunnen we zelfs de poncho's weer uit doen. In Lamswaarde hebben we afgesproken met Annie en Riet. De koffie en de rabarbertaart smaakt heerlijk. Na een klein uurtje bijpraten gaan we zowaar onder een zonnetje richting Paal. Op een gegeven moment kunnen zelfs de jacks uit.
Het is een van de mindere tracé's. Veel (rechte) polderwegen. Op zich niet zo'n probleem. Het kan de wandelroute niet verpesten. In Emmadorp drinken we een heerlijk biertje, we eten een boterham met ast en reuzel en bezoeken het bezoekerscentrum over de Saeftingen. Wij zijn hier al eerder aan de deur geweest, maar toen was het altijd gesloten. Vandaag treffen we het 'open'.
Doordat het centrum om 17:00 uur dicht gaat hebben we eigenlijk tijd te kort om alles goed te bekijken.
Bekijk de route.

Tracé 13 en 14 Emmadorp - Kapellebrug

Het weer is helemaal omgeslagen. De wind is gaan liggen en er schijnt een prachtig zonnetje. Lia pikt ons in Kapellebrug op en brengt ons naar Emmadorp. 500 Meter voor Emmadrorp zien we knooppunt 83 vanwaar wij onze wandeling beginnen.
Al vrij snel komen wij bij de in aanleg zijnde gasleiding. Gisteren baarde de werken ons flink wat kopzorgen, nu worden we geïmponeerd door het gigantische werk.
Via een aantal polderwegen lopen we Nieuw Namen binnen. Bij de kerk gaan we links naar een nieuw aangelegd fietspad. Daar staat een informatiebord over fort Verboom. Met interesse lezen we over de geschiedenis van dit fort.
Daarna gaan we langs landwegen onder aan dijken richting Zestigvoet. Hier is er tijd voor een boterham en om nostalgische gevoelens op te halen. Als kind ben ik hier veel geweest. De Zestigvoet is qua plas niet of nauwelijks veranderd. De omgeving daarentegen wel. Bij de lunch zien we een donkere wolk ten zuiden van ons voorbij drijven. Later horen wij dat deze bui in Hulst voor een flinke stortbui heeft gezorgd. Wij hebben er totaal geen last van.
Daarna gaat de route via de Liniedijk naar Hulst. Bij het binnenlopen van Hulst missen we een routeaanwijzing wat ons doet besluiten direct richting stempelpost te lopen. Daar blijkt de code niet zichtbaar te zijn. Op het terras bij Mieke 'Le Retour' drinken we koffie en eten een tosti.
Via de Keldermanspoort gaan we de wallen op en lopen richting Kapellebrug. Ook bij het verlaten van Hulst raken we de route kwijt. We proberen dit te herstellen door bij een knooppunt een richting te volgen naar een in de route opgenomen knooppunt. Maar daar aangekomen blijkt het vervolgknooppunt niet op de paal te staan. Op ons richtinggevoel en met onze plaatselijke bekendheid lopen we verder naar Kapellebrug. Hoe je dit moet vinden als je hier niet bekend bent is ons een raadsel. Wij informeren de organisatie hierover. Hoe dan ook loopt de route door de mooie Clingse bossen. Een schitterend pad als besluit van wederom een schitterende wandeldag.
Bekijk de route.

Tracé 15, 16 en 17 Kapellebrug - Overslag

Vandaag het laatste stuk. Wij brengen de fietsen naar Overslag en zetten die in een fietsenstalling op het (kerk)plein. Daarna met de auto naar Kapellebrug. Omdat de winkel nu wel open is halen we daar nog even een stempel op. Eindelijk hoeven we niet meer angstig te zijn voor minder weer. De vooruitzichten zijn prima. Niet warm, maar minder wind en droog en ....... af en toe de zon.
De route voert ons direct het bos in. De hele wandeling gaan we België in en Nederland uit. En ook weer andersom. We zien heel veel 'oude' grenspalen. Na een prachtig stuk gewandeld te hebben langs weilanden, dijken en bossen, komen we vlak voor Koewacht bij een kabelvlot uit. Door aan de kabel te trekken is het vlot van de ene naar de andere kant te trekken. Leuk.
In Koewacht lopen we langs een supermarkt en kunnen de verleiding niet weerstaan om een paar lekkere koeken te kopen. Uiteindelijk komen we bij de stempelpost waar we een heerlijke bak koffie drinken en onze net gekochte koeken mogen opeten.
Verder lopend over dicht begroeide dijken en langs rustieke kreekjes wandelen we naar Rode Sluis, een plaats waar wij nog nooit van hadden gehoord. In café 't Polderhuis is er weer tijd voor koffie en warme chocomelk. Hier eten we onze boterhammetjes op, want de keuken van het restaurant is niet open.
Het laatste stuk van de route gaat over polderwegen. Binnen 40 minuten lopen we in café 't Hoeksken binnen, het eindpunt van onze tocht vandaag. Maar ook van het hele rondje Zeeuws Vlaanderen. Wij waren op 12 mei ook al bij dit café. Toen was het café gesloten en was de code niet te zien. Waarom die code niet te zien was blijkt nu. De caféhoudster heeft het code-papiertje achter de bar gehangen. Tja, en als dan het café gesloten is, is de code met geen mogelijkheid te zien. Wij zullen het aan de organisatie doorgeven.
We sluiten onze prachtige wandeling af met een heerlijk pilsje Daarna stappen we op de fiets en ontspannen fietsen we weer naar Kapellebrug..
Bekijk de route.