Pieterpad deel 7.

Op dinsdag 25 augustus reden we richting Pey (gemeente Echt) om de etappes Roermond – Pey en de dag er na Pey – Sittard te lopen. De weerverwachtingen waren goed dus wat zou ons tegen moeten houden? Onderweg kregen we echter een aantal regenbuien te verwerken die ons geloof in de weervoorspellingen niet verbeterde. In Pey aangekomen was het droog en door snel onze wandelschoenen aan te trekken konden we nog net de trein naar Roermond halen.
In Roermond eerst koffie met gebak genomen en daarna de prachtige Munsterkerk bezocht. Bij het verlaten van Roermond liepen we door het park van het kasteel van Hattem. Niet het kasteel maar de daar aanwezige monumenten trokken onze aandacht. Bij het Nationale Indië-monument werden we stil……… Met extra stof tot nadenken vervolgden wij onze wandeling.
In St Odiliënberg hebben we een stukje van de aanwijzingen verkeerd gelezen. Waarschijnlijk door de stilte op het plein nabij de kerk.  Gelukkig waren we snel weer terug op de route. In Montfort aten we een ‘Limburgse’ uitsmijter (2 sneden brood met 4 eieren bedekt met ham en gesmolten kaas). Dit bleek achteraf de enige mogelijkheid om onderweg wat te eten.
Wij hadden ook weer veel tijd om na te denken over het vervolg van onze wandeling. Het plan ontstond om de volgende dag door te lopen tot Spaubeek (10 km voorbij Sittard) waarna we, als we ten minste een nacht in het hotel konden bijboeken, donderdags het Pieterpad zouden kunnen afronden.
Na een 23 km bereikten wij het eind van deze route in Pey waar we helaas nog 2 km naar het station, waar onze auto stond, moesten wandelen. Een minder leuk stuk, maar noodzakelijk om bij de auto te komen. In het hotel (Van der Valk in Urmond, een prima uitvalsbasis voor het laatste gedeelte van het Pieterpad) aangekomen konden we probleemloos een extra nacht bijboeken. Dus zouden we in de komende twee dagen het Pieterpad kunnen afronden.
Bekijk de route.

Woensdag de auto geparkeerd bij het station in Pey en het nare stuk van 2 km naar het begin van de route(weer) gelopen. Je kunt het maar beter achter de rug hebben in plaats van de auto bij het eindpunt van de route te parkeren en dan dit stuk (vanaf het station Pey) in de namiddag nog te moeten lopen. De route lijkt veel op de route die we gisteren hebben gelopen. Af en toe bos en daartussen open veld. Gelukkig ook weer een kapel (voor de H. Antonius) waar kaarsjes konden worden ontstoken. Deze dagen waren er relatief veel mensen onderweg op het Pieterpad. Tot 3 keer toe zagen wij drie wandelaar(ster)s uit Amsterdam, Huizen en Reeuwijk. Bij de laatste ontmoeting hebben wij ervaringen uitgewisseld. Naast het mooie natuurschoon waar we tijdens de tocht door heen liepen zijn met name zulke contacten erg leerzaam en afwisselend. Voor Sittard hadden we een afwisselend landschap. We liepen door en langs weilanden en over paden langs een watertje.
In Sittard hebben we op de leuke en gezellige markt geluncht. Daarna hebben we de route vervolgd die toen direct glooiend en mooier werd. Na weer ± 9 km kwamen we bij kasteel Terborgh aan waar we op het terras een Wiekse Rosé en een La Chouffe dronken. Eigenlijk is dit tegen onze principes (we drinken geen bier voor we het eindpunt van de wandeling hebben bereikt) maar met nog 1 km te lopen hebben we onze principes maar even gelaten voor wat ze waren. Bij het station Spaubeek even gekeken naar een parkeerplaats voor de volgende dag. Geen enkel probleem. Toen met de trein terug naar Pey.
Bekijk de route.

Donderdag met de auto naar het NS-station in Spaubeek gereden en daarna hebben we onze wandelroute vervolgd. Daar waar we eigenlijk verwachtten veel hellingen op en af te moeten lopen bleek de route grotendeels vlak te zijn. Opvallend was op deze dag wel dat we weinig mogelijkheden passeerden waar we iets konden eten of drinken. Toch liepen we vrij vlot via Valkenburg naar Maastricht waar we door de drukte (de stad was in de ban van Preuvenemint 2009) richting Pieterberg. Bij het eindpunt (aangegeven met een monument)  aangekomen natuurlijk de nodige foto’s gemaakt en sms-jes verstuurd. Daar realiseerden we ons dat het bereiken van het eindpunt van het Pieterpad, ruim 485 km, heel anders is dan het bereiken van de eindstreep in Nijmegen, 160 of 120 km afhankelijk van de te lopen afstand. In Nijmegen staan 1 miljoen mensen je als helden in te halen en op de Pieterberg heb je een monument, een paar boomstammen, een paar grote keien en 4 toevallige passanten. Een echtpaar met een kind die net begonnen om het Pieterpad van zuid naar noord te wandelen en een aardige man die we konden uitleggen dat hij net langs het eind(begin)punt van het Pieterpad was gelopen.
Op het terras van chalet Bergrust, waar we langs kwamen op onze terugweg naar het station, hebben we onze prestatie samen gevierd en zijn zonder schuldgevoel en met veel plezier weer van onze principes afgestapt. We gaven de uitbaters aan dat wij net het Pieterpad uitgelopen hadden. Spoorslags liep een hulpvaardige dame naar binnen en kwam terug met twee oorkondes waarin het chalet verklaarde dat ………  (we moesten zelf onze naam invullen) met Pieterpad geheel had afgelegd.
De voldoening was er niet minder om. Binnen 3 jaar hebben wij in 20 wandeldagen 538 km gelopen wat gelijk staat aan 638.000 voetstappen. Een gemiddelde van ± 32.000 stappen per dag. En al deze voetstappen waren het volledig waard!
Wij hebben samen ontzettend genoten en zullen zo lang het ons gegeven is zeker nog diverse andere lange afstandspaden in Nederland bewandelen. Voettochten naar Compostella of Rome zijn (nog) niet aan ons besteed. Wij hebben daarvoor toch te veel wensen onderweg naar luxe en comfort.
Bekijk de route.
Onze volgende tocht zal het Floris V-pad worden.